Norweski dziennik. Obce ścieżki
- Kategoria:
- powieść przygodowa
- Cykl:
- Norweski dziennik (tom 2)
- Wydawnictwo:
- Fabryka Słów
- Data wydania:
- 2017-11-10
- Data 1. wyd. pol.:
- 2006-09-22
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375747461
- Tagi:
- amnezja intryga literatura polska literatura przygodowa poszukiwanie własnej tożsamości przygoda szpieg
Paweł Koćko (lub jak kto woli Tomasz Paczenko) musi się ciągle ukrywać i nadal nie wie zbyt wiele o swojej tożsamości. Wciąż poszukuje odpowiedzi na pytania: kto podjął się pewnego szalonego eksperymentu genetycznego, jak rozumieć nawiedzające go niepokojące sny? I jakby tego jeszcze było mało, nie zawsze wiadomo, kto szpieg, a kto przyjaciel...
Nad głową bohatera przetoczy się niejedna poważna burza, ale przecież bohaterowie są po to, by ich doświadczać na różne sposoby, ku uciesze czytelników.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Plaże, wiersze i księżniczki
Kim jest Paweł Koćko? Zwany również Tomaszem Paczenko? Kim jest kociooki poliglota i zjadacz trawy? Andrzej Pilipiuk nie odpuszcza tak łatwo, i mimo, że to kontynuacja Norweskich Dzienników, która przybliży losy Paczenki, to jednak wciąż jesteśmy sprowadzani na literackie manowce i ciemne zaułki.
Akcja „Obcych ścieżek” obejmuje sierpień roku 1984, w którym to nasz młodzieniec dalej szuka skrawków przeszłości i wspomnień. Pamięć chłopaka wraca powoli, zdawać by się mogło, że nawet zbyt wolno. Wciąż mieszka w drewnianej i rozpadającej się chatce i próbuje układać swoje życie na nowo.
Druga część to nowi bohaterowie i stare sprawy, to pałace, księżniczki i pierwsze młodzieńcze miłości. To też poezja. Pilipiuk bawi się tekstem, bawi się formą i wraz z Pawłem Tomaszem szuka swojego języka, osobowości i narodowości.
Pilipiuk nie pomaga czytelnikowi w odkryciu prawdy o Tomaszu, uchyla zaledwie rąbek tajemnic i faktów. Wiemy tyle, co główny bohater. Zaroiło się w powieści od księżniczek i książąt, od hrabiów i wszelakich teorii naukowych. Jest ciekawie i groteskowo z tysiącami świnek morskich na czele, a poco te świnki? To musicie sami przeczytać. Jeden genialny plan goni następny. Nudno nie będzie.
To powieść zagadka, trochę zabawna, a trochę nijaka, trochę chaotyczna, a trochę bardzo dobra. Powiedziałbym, że to mieszanka wielu odczuć i poszukiwań i drogi, w którą udał się Tomasz Paweł Paczenko Koćko, kiedy wyruszył z Polski i zatrzymał się przymusowo w Norwegii. Podróżuje trochę z Hrabią Derekiem, odkrywa siebie, wracają mu wspomnienia i przeszłość. Jednak w tej powieści niczego nie możemy być pewni, bohaterowie też są niepewni, nie można im do końca wierzyć, z pewnością, ktoś tu oszukuje i zataja prawdę, ale nie wiadomo jeszcze kto i dlaczego.
Więc bawimy się dalej, bo lato jeszcze trwa, choć zmiany są blisko i myślę, że wszystko się wyjaśni, ale jeszcze nie, jeszcze chwila zapomnienia, norweskie plaże, wiersze i księżniczki.
Grzegorz Śmiałek
Oceny
Książka na półkach
- 2 102
- 543
- 365
- 52
- 51
- 32
- 14
- 13
- 13
- 12
Cytaty
-Za dużo czytasz – powiedział po powitaniach. -Dlaczego tak sądzisz? – zdziwiłem się. – Czy można przedawkować rozwój intelektualny? Trzeba czytać. Im więcej tym lepiej.
OPINIE i DYSKUSJE
Audiobook 7/10
Nie można traktować tych trzech tomów oddzielnie. To jest jedna książka. Podzielona bo tak wygodniej wydrukować. Pełna recenzja po ostatnim tomie.
10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia. Nie wiem, jak skończyłem.
Audiobook 7/10
więcej Pokaż mimo toNie można traktować tych trzech tomów oddzielnie. To jest jedna książka. Podzielona bo tak wygodniej wydrukować. Pełna recenzja po ostatnim tomie.
10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia. Nie wiem, jak skończyłem.
Jedna z najsłabszych książek Pilipiuka. W pierwszym tomie przynajmniej coś się działo, tutaj nic ciekawego.
Jedna z najsłabszych książek Pilipiuka. W pierwszym tomie przynajmniej coś się działo, tutaj nic ciekawego.
Pokaż mimo tow odległej Norwegii Paweł (Tomasz) nie ma czasu na nudę ;) dalej nie potrafi sobie do końca przypomnieć kim jest, ani co się wydarzyło w jego życiu. Jak zawsze autor nie żałuje nam dobrego humoru i przezabawnych sytuacji :)
w odległej Norwegii Paweł (Tomasz) nie ma czasu na nudę ;) dalej nie potrafi sobie do końca przypomnieć kim jest, ani co się wydarzyło w jego życiu. Jak zawsze autor nie żałuje nam dobrego humoru i przezabawnych sytuacji :)
Pokaż mimo toWciąga jak diabli, chociaż czasami ciężko się połapać kto jest
wrogiem czy sojusznikiem głównego bohatera.
Wciąga jak diabli, chociaż czasami ciężko się połapać kto jest
Pokaż mimo towrogiem czy sojusznikiem głównego bohatera.
Pilipiuk sam siebie nazywa "wielkim grafomanem". Zazwyczaj podchodziłem do tego z przymrużeniem oka. Uważałem, że zawsze jakimś pomysłem na fabułę się wybroni. Jest to jedna z niewielu książek, które wskazałbym bez wahania jako przykład grafomanii. Rzadko kiedy książką doprowadza mnie do chęci odłożenia jej. Tak było przy kolejnych pojedynkach na bezsensowne wierszyki, albo przy milionowym określeniu "kicia". Naprawdę Norweski Dziennik można było zbić w jeden "sensowny" tom, a nie trzy słabe.
Pilipiuk sam siebie nazywa "wielkim grafomanem". Zazwyczaj podchodziłem do tego z przymrużeniem oka. Uważałem, że zawsze jakimś pomysłem na fabułę się wybroni. Jest to jedna z niewielu książek, które wskazałbym bez wahania jako przykład grafomanii. Rzadko kiedy książką doprowadza mnie do chęci odłożenia jej. Tak było przy kolejnych pojedynkach na bezsensowne wierszyki, albo...
więcej Pokaż mimo toKsiężniczki i "kicie" są nie do zniesienia. Jednak ciekawa jestem do czego autor dąży więc mimo wszystko sięgnę po kolejny tom.
Księżniczki i "kicie" są nie do zniesienia. Jednak ciekawa jestem do czego autor dąży więc mimo wszystko sięgnę po kolejny tom.
Pokaż mimo toBardzo dobra książka, ale więcej szczegółów tradycyjnie w linku! ;)
https://dziennikkarolakrola.blogspot.com/2020/11/andrzej-pilipiuk-norweski-dziennik-obce.html
Bardzo dobra książka, ale więcej szczegółów tradycyjnie w linku! ;)
Pokaż mimo tohttps://dziennikkarolakrola.blogspot.com/2020/11/andrzej-pilipiuk-norweski-dziennik-obce.html
Wodolejstwo,nudy, gorsze niż pierwsza cześć. 3 pójdzie z obowiązku, zdecydowanie nie polecam. Jest wiele innych znacznie ciekawszych książek tego autora, a cykl lecę niestety z przymusu.Do odhaczenia i na wirtualną półkę.
Wodolejstwo,nudy, gorsze niż pierwsza cześć. 3 pójdzie z obowiązku, zdecydowanie nie polecam. Jest wiele innych znacznie ciekawszych książek tego autora, a cykl lecę niestety z przymusu.Do odhaczenia i na wirtualną półkę.
Pokaż mimo toBez sensu.
Bez sensu.
Pokaż mimo toCiekawa kontynuacja "Ucieczki". Choć trochę irytowały mnie mnożące się tajemnice.
Ciekawa kontynuacja "Ucieczki". Choć trochę irytowały mnie mnożące się tajemnice.
Pokaż mimo to